بررسی معایب دزدگیر کلاسیک
دزدگیر کلاسیک یکی از محبوبترین و قابلاعتمادترین سیستمهای اعلام سرقت در ایران است که رضایت بالایی میان فروشندگان و خریداران دارد. با این حال، مانند هر سیستم امنیتی دیگری، این محصول نیز نقاط ضعف و کاستیهایی دارد که ممکن است برای برخی کاربران آزاردهنده باشد. در ادامه، به بررسی مهمترین معایب این دزدگیر میپردازیم؛ با امید به اینکه شرکت کلاسیک در نسخههای آینده، این مشکلات را برطرف کند.
۱. دفترچه راهنما؛ ناکافی و گیجکننده
اگر کاربر بخواهد دزدگیر را شخصاً نصب و راهاندازی کند، دفترچه راهنمای دوصفحهای کلاسیک ممکن است او را سردرگم کند. اگرچه شرکت سعی کرده با استفاده از علائم و نشانهها، فرآیند نصب را سادهتر کند، اما این روش کافی نیست. بهتر بود راهنما بهصورت یک دفترچه کامل طراحی میشد و هر بخش بهصورت جداگانه عملکردهای دستگاه را توضیح میداد.
۲. رلههای خروجی؛ هزینه اضافی برای استفاده واقعی
در زمان نگارش این مقاله، شرکت کلاسیک از مدل جدید X5 دوپلکس رونمایی کرده که برخی از محدودیتهای قبلی در سیستمهای دزدگیر سیمکارتی را برطرف کرده است. با این حال، اگر کاربر بخواهد از رلههای خروجی این دستگاه استفاده کند، باید هزینه بیشتری پرداخت کند. چرا؟ چون رلهها بهصورت مجزا در مدار تعبیه نشدهاند و برای فعالسازی آنها نیاز به اتصال به ماژول جداگانه است. این موضوع برای بسیاری از خریداران خوشایند نیست؛ بهویژه وقتی یکی از نقاط تبلیغاتی محصول، تعداد بالای رلههای خروجی است.
۳. ریموتها؛ برد محدود و کاربرد محدودتر
شرکت کلاسیک تبلیغات زیادی درباره امنیت و قابلیتهای ریموتهای تراکد خود انجام داده، اما یکی از مهمترین ویژگیهایی که هر ریموت دزدگیر باید داشته باشد، یعنی برد بالا، در این محصولات نادیده گرفته شده است. بسیاری از مشتریان دزدگیر را برای فضاهای بزرگ تهیه میکنند؛ جایی که فاصله مرکز کنترل تا درب ورودی زیاد است. در چنین شرایطی، ریموت عملاً کارایی ندارد و کاربران مجبورند برای فعال یا غیرفعال کردن دستگاه از اپلیکیشن موبایل استفاده کنند. بهتر است کلاسیک در نسخههای آینده، برد ریموتها را افزایش دهد تا نیاز کاربران در فضاهای وسیع نیز پوشش داده شود.
۴. سنسورهای بیسیم انحصاری؛ محدودیت در انتخاب
کلاسیک برای اتصال چشمیها و سنسورها از فرکانس اختصاصی استفاده میکند که فقط با محصولات ساخت خودش سازگار است. این یعنی مصرفکننده هیچ انتخابی برای استفاده از سنسورهای برندهای دیگر ندارد و مجبور است هزینهای را که کلاسیک برای این تجهیزات تعیین کرده، بپردازد. از یکسو، این انحصار انتخاب را محدود میکند و از سوی دیگر، کیفیت بالای این سنسورها را میتوان نقطه قوت دانست. در نهایت، اینکه این ویژگی را نقص بدانیم یا مزیت، به اولویتهای کاربر بستگی دارد.
۵. عدم پشتیبانی از کیپد؛ تجربه کاربری ضعیفتر
فعالسازی و غیرفعالسازی دزدگیر تنها از طریق ریموت یا اپلیکیشن انجام میشود. در خانوادههای چندنفره، باید برای هر فرد ریموت جداگانه تهیه کرد یا اپلیکیشن را روی گوشیشان نصب کرد و از آنها خواست هنگام خروج، دستگاه را فعال کنند. این فرآیند ممکن است پس از مدتی خستهکننده شود و در نهایت، دزدگیر فقط در زمان سفر فعال باقی بماند. در نتیجه، امنیت خانه در زمانهای کوتاهِ عدم حضور به خطر میافتد.
در مقابل، استفاده از کیپد که در ورودی واحد نصب میشود، بسیار سادهتر و کاربردیتر است. کافیست هنگام خروج، کلید فعالسازی را فشار دهید و هنگام ورود، رمز غیرفعالسازی را وارد کنید. جالب اینکه این قطعه نهتنها در دزدگیر کلاسیک، بلکه در بیش از ۹۰٪ دزدگیرهای ایرانی وجود ندارد.
۶. نبود زونهای تأخیری؛ محدودیت در خروج و ورود
در مکانهایی که فاصله مرکز دزدگیر تا درب ورودی زیاد است، فعالسازی فوری دزدگیر میتواند مشکلساز باشد. قابلیت زون تأخیری که در برخی برندها وجود دارد، به کاربر اجازه میدهد پس از فعالسازی، ۱۰ تا ۱۵ ثانیه فرصت داشته باشد تا از ساختمان خارج شود یا هنگام ورود، زمان کافی برای غیرفعالسازی داشته باشد. این ویژگی در دزدگیر کلاسیک وجود ندارد و کاربران مجبورند از اپلیکیشن برای کنترل دستگاه استفاده کنند. در نتیجه، ریموت در چنین شرایطی عملاً کارایی خاصی نخواهد داشت.
جمعبندی؛ دزدگیر کلاسیک با وجود معایب، همچنان قابل اعتماد
در این مقاله، تمرکز ما بر بررسی معایب دزدگیر کلاسیک، بهویژه مدل X5 بود. با وجود نکاتی که مطرح شد، باید تأکید کنیم که این دستگاه یکی از پیشرفتهترین و قابلاتکاترین سیستمهای امنیتی ساخت ایران است.
اگر بخواهیم به قابلیتهای آن بپردازیم، باید چندین صفحه را به ویژگیهای مثبت اختصاص دهیم. دزدگیر کلاسیک با نرخ خطای بسیار پایین، عملکرد پایدار، و خدمات پس از فروش قوی، جایگاه ویژهای در بازار دارد. بخش پشتیبانی و مشاوره این برند نیز بهخاطر پاسخگویی سریع و حرفهای، رضایت بالایی میان کاربران کسب کرده است.
بدون نظر